1- Bebeğinizi kucaklayın, ona masaj yapın ve sevgi dolu sözler söyleyin.
2- Bebeğinizle sık sık konuşun. Konuşurken gözlerine bakın ve mimiklerinizi abartın. Bebeğinizi ismiyle çağırın.
3- Eğlenceli sesler çıkarırken, bebeğinizi hafifçe öne ve arkaya sallayın.
4- Bebeğinize giderek artan karmaşıklıkta obje resimleri gösterin.
5- Bebeğinizin görüş alanı içindeki objeleri hareket ettirin. Dikkatini çekin.
6- Ona farklı şekil ve malzemelerden yapılmış oyuncaklar verin; böylece şekilleri , objeleri tanır ve öğrenir.
7- Yüzünüzü elleriyle araştırmasına izin verin.
8- Yüz mimiklerinizle birlikte ona ritim içeren ninniler ve şarkılar söyleyin. Bebekler tekrardan hoşlanırlar, aynı şarkı ve ritimleri tekrar tekrar söyleyebilirsiniz.
9- Bebeğinizi farklı ses ve görüntülerle tanışması için dışarı çıkarın. Yolda giderken farklı şeyleri işaret edin ve adını söyleyin.
10- Ona hikayeler, masallar öyküler anlatın, yüksek sesle okumak beyni uyarmanın en basit ve etkili yoludur.
11- Ünlemli ifadelerle konuşun.
12- Gülümseyin. O gülümsediğinde çok memnun olduğunuzu gülerek belli edin ve söyleyin.
Bebekler, çocuklara göre uyaranlar karşısında daha fazla korkarlar. Bebekler büyüdükçe korkuları azalır ve ancak niteliksel olarak farklılaşır. Bebeklerin genellikle altı ay ile bir yaş arasında yabancı kişilere karşı olan korku ve davranışları daha sonra giderek azalır ve kaybolur.
18 aylık bir bebek yabancı ile karşılaştığında annesinin kucağında ise başını göğsüne dayar veya annesine koşar ve yabancıdan uzaklaşır. Kendini güvende hissettiğinde ancak yabancı ile iletişim kurar ona gülümser, elini uzatır. 2 yaşından itibaren korkunun koşullanma yoluyla öğrenildiğini görürüz. Anne ve baba neden korkuyorsa çocuk da ondan korkar. Anne sürekli 'orası karanlık gitme' dediğinde karanlıktan korkacaktır. Çocuklar büyük kardeşlerini örnek alabilirler ve anlatılan öykülerden etkilenebilirler.
0
yorum
